© Please respect my copyright ! / For private use only
Ungenehmigte Aufführung und Reproduktion in jeglicher Form nicht gestattet.

De Utreed
Original:  The Sick Note / Die Ausrede

Leewe Lüüd, hört de Geschicht, vun mien lütt Mallheur,
Gestern morgen leep mi op de Arbeit allens quer,
Mien Schädel brummt, de Luft is ruut, mien Krüz is lohm un krumm,
nu söllt ji weten, worüm ick mol nich to Arbeit kumm.

In'n Spiecker leeg de dotteinste - Etosch vull Steen und Dreck,
Henry, grööl dor mien Polier, bring düssen Klumpatsch wech,
Blots mien Jung, smiet dat nich dol, lot di man beten Tied,
schnapp di een Korf und schlepp dat dol, is de Wech ok wiet.

Doch Korf um Korf- Trepp op un dol - dat duert me tolang,
dor nehm ick mi 'ne groote Kist und tüdel een Tampen dran,
dat leggt ick övert Umlenkrad un hiev de Kist denn gau
na boben un ick dacht bi mi, Jung, wat büst du schlau.

Den Tampen har ick fastmokt mit'n Nogel in de Wand,
denn leep ick hoch und smeet de Kist vull Steen bit an den Rand,
as ick denn dolgüng - quietschfidel - dor weer ick nich gewohr
Son Kist voll Steen - und mien Gewicht -sind ünnerscheedlich swoor.

Ick grappsch dat Tau un mok dat los, doch eh ick mi verseh
dor kummt de Kist vun boben dol und treckt mi in de Höh
een, twee, dree, veer, fiev, soß Etoschen güngt' mi gornich slecht
in' sövten Stockwark krüzt de ole Kist denn mienen Wech.

Dat knallt so dull as Dunnerschlag, doch sünst weer allens okay
ick klammer mi an Tampen fast - suus wieter in de Höh
De Kist sleiht op den Boden, mien Kopp an't Umlenkrad
ick säh den Mond un alle Sterne - an hellichten Dach.

De Kist kippt um, de Steen fallt rut - un leegen krüz un quer,
Nu kannst di vörstelln, dat miteens - ick sülvst nu sworer weer
De Angstsweet stünn me op de Stirn - as ick mit Gegenkurs
dolsuus op den Trümmerbarg - voran mit minen Mors.

Und boben haut nu vehement - an't Umlenkrad de Kist,
dat sleit ehr glatt den Boden rut - dat hagelt Steen - son Mist
een Brocken har Erbarmen - un fallt knapp neben mi,
dor dachte ick - Gottloof nu is - dat Schlimmste wohl vörbi.

Ick lot den Tampen los, verflixt - de Düvel kreeg dat spitz
dat boben för den Kistenrest - keen Grund to blieben is,
un fallt op mi - mit alle Macht - dat stöfft un blitzt un kracht
een half Stünd later bün ick denn - ut mien Koma opwacht.

Nu blifft mi bloots noch eens - ick mook mien Knokeninventur
Dree Teen sind rut, de Nees is scheef - heff'n Arm-un Beenfraktur
ick will nich jammern, doch ick weet, ji holt mi all för dumm,
denn nu weet ji - warum ick Mondach nich - to Arbeit kumm.

Text : © H-H.Kochlin
Arr.: De QuarteersLüüd - 1998
Weise: Trad. - Sick Note

   Index